علی توسطی/ رئیس اتحادیه فروشندگان ماشینآالت صنعتی و لوازم کشاورزی

 تأکید و تذکر چند باره رهبر معظم انقلاب بر حائز اهمیت بودن تولید و رفع موانع آن جای افتخار دارد؛ این تأکید ناشی از درایتی است که راه نفوذ به کشور را از طریق اقتصاد می‌بیند؛ بنابراین کمین دشمنان در معبرهای اقتصادی برای ضربه زنی بیشتر را گوشزد می‌کند.

 با وجود اینکه ایران از موقعیت جغرافیایی، طبیعی و نیروی انســانی جوان و متخصص برخوردار است، متأسفانه از دهه 40 تا کنون در قلب خاورمیانه از ظرفیت‌های ایران به درستی استفاده نشده است.

 آنچه امروز مانع تولید هر چه بیشتر یا ظرفیت‌سازی بهتر تولید شده، علاوه بر مشکلات قانونی و عدم بسترسازی‌های مناسب، نادیده گرفتن ظرفیت فراملی است. 450 میلیون جمعیت منطقه منهای ایران و ترکیه فرصت بزرگی برای تولید هر چه بهتر ایران به شــمار می‌روند که متأسفانه از توجه به آن غفلت شده است.

واردات بیرویه کالاهای مصرفی و کالاهای غیرضروری نخستین مانع مهم در سر راه تولید ملی است. واردات کالاهای غیرضروری که مشابه داخلی آن ساخته میشود به هیچ وجه با اهداف تولید تناسب ندارد؛ اما این موضوع در خصوص واردات ماشین‌آالت کشاورزی و صنعتی بسیار متفاوت است.

 واردات تجهیزات به روز زیربنای اصلی تولید کشور به شمار می‌رود. بسیاری از محصولات باغی کشــور اعم از پسته و زعفران به واسطه برخوردار نبودن از صنایع تبدیلی به روز به بازارهای بین‌المللی ارائه نشــده‌اند؛ بنابراین یکی از موانع تولید کشور بی‌توجهی به واردات ماشین‌آلات و تکنولوژی‌های روز دنیاست.

به طور قطع اگر نمایندگان مجلس یا دولت‌مردان تجهیزات کشاورزی را با همان نگاه منفی به تولید در دستور کار قرار دهند، تولید کشــور به شدت لطمه میخورد. اســتفاده از فناوری روز و لوازم صنعتی مدرن نخستین گام در رسیدن به تولید هر چه بهتر است.

 سختگیری در واردات لوازم صنعتی و کشاورزی به ضرر تولید کشور است و عدم توجه به این موضوع بی‌تفاوتی به توسعه پایدار و آینده ایران را به تصویر میکشد.

اگر ماشین‌آلات به موقع ثبت سفارش نشــوند و از تکنولوژی جهان دور بمانیم در حوزه تولید موفق نخواهیم بود.

عدم رفع مانع واردات ماشین‌آلات صنعتی و کشاورزی همانند عدم در اختیار گذاشــتن تیغ جراحی در دست جراح است؛ زمانی تولید به رونق میرسد که تجهیزات و فناوری‌های بهروز داشته باشیم.

رفع موانع واردات لوازم صنعتی و کشاورزی نخستین گام در جهت ایجاد اشتغال پایدار؛ رونق کارخانجات و افزایش امنیت غذایی است. متأسفانه با وجود برخورداری ایران از انرژی‌های مهم نفت و گاز در برابر کشوری چون ترکیه که کمترین دسترسی به انرژی را دارد؛ امروز ترکیه به عنوان کشوری که الفبای صنعت را نمی‌شناخت در حوزه تولید ماشین‌آلات صنعتی حرف برای گفتن دارد و در ایران بازار را در اختیار دارند.

 عبور از نگاه حداقلی و توجه به بازارهای بین‌المللی مهمترین عواملی است که می‌تواند در تولید هر چه بیشتر و صادرات برندهای ایرانی به دنیا کمک دهنده باشد.